Martwimy się gdy cierpimy głód, lub gdy jednym powodzi się lepiej, a drugim gorzej. Często oddajemy się złu, aby tylko wszystko podobało się nam, a nie Bogu.
Dziwne jest, że człowiek nie boi się chwili swojej śmierci, kiedy to zda relację ze swego życia. Gdybyśmy wiedzieli jaka kara nas czeka za nasze narzekanie, prędzej rozpoczęlibyśmy dojrzewać w dobrym.
Dlaczego zatem płaczesz kiedy spotyka Cię kara na ziemi... Lepiej Ci będzie cierpieć tutaj przez chwilę, aniżeli po śmierci, na wieki.
Zgódź się na czyściec na ziemi, abyś później mógł spotkać się z Panem twarzą w Twarz.
Nie wiem, czy do końca jest tak, że Pan Bóg nas karze. Po prostu jeśli wybieramy zło, to ponosimy naturalnie tego konsekwencje. A Pan Bóg jest zawsze tym, który czeka na nas z Miłością i który oczekuje od nas odpowiedzi, która jest Miłością. Natomiast prawda, że różne cierpienia tutaj przeżywane, mogą pomóc nam przybliżyć się do Niego, albo nawrócić. Pozdrawiam, z Bogiem! :)
OdpowiedzUsuń